Home Weblog Boeken Over Marijn Contact  
 
 
Home > Boeken > Gedichten > Het punt van vertrek (deel 3)
 
 

Gedichten

 
 

Het punt van vertrek (deel 3)

Johan zie ik zwelgt van melancholie
en ik peil om mij heen de gezichten
maar de blik is leeg van iedereen
en geen Pieter te zien en ik treed opzij,

slenter schuin de kade af en aan
een flauw taluud gekomen troost ik
de heimweekracht van mijn spieren
en boven sta ik te gauw te hijgen maar
naar de het beeld ga ik toe,

de vrouw daar steeds groter steeds vreemder 
en mijn moeder steeds minder.
Ze is zeker monoliet
en ik naast haar ben een kleine man
en anoniem en ik leg mijn hand op haar voet

die pijn doet van kou .
O van kou van voorgoed
Niobe
en ik passerpunt ik
de dijk steekt in zee waar ik sta

als de snuit van een aak waar rauw water aan vreet
en om mijn hoofd waait een massale eeuwigheid.
Zo sta je soms plots op de hoek van een straat
wie je bent waar je gaat
in de wereld verbaasd.

zonder geheugen zonder getuigen.
Je kunt niet van je plaats.
Geen kans nu. Van waakzaamheid wint
overmacht. Ik merk dat ik staar
naar het bladzijgezicht van een boek

op een lessenaar. En vanzelf kijk ik op naar haar
geweldige kop en zie op het boek
haar blik gericht als las zij
koers en diepte en het weer
en ik –

(een partituur voor de stuur
een repertoire voor de mompelaar
een register voor de minister een maaltijdkaart
voor de gast de kok de waard, hé taal
Aan de haal tussen mijn lippen bloedt een drupje zoet)- 

                                    - ik roep
Wij varen, wij varen. Wacht niet meer
Maar zij horen mij niet. Achter mij in het grijze
zijn zij te ver van mij
En ik zuig mijn lippen om mijn tanden

Ik vergeet hen al als mensen die niemand mist
Waar zij niet zijn
Ik pak het boek en zet mij neer
om te lezen wat haar ogen trekt
en ik lees en ik beweeg ik

beweeg mee op een beweging die ik niet maak
en van een moeder is die mij draagt
alles zie ik en alles is
zij en ademt mij en ik
zeg ja, ik lees:

“Voor u uit, al die vele
voor u uit, op de stroom, mee
gevaren, stuurloos gestuurd
- halen komen we u, om mee te gaan
achter al die anderen aan

die uw herinnering delen - voor u uit
hun stiltespiegel sneden,
donkere oevers, natmetalen stroom
hemel met wolken van een grote brand:
De Brand”

Lees verder:


 

Overzicht gedichten