| |
Ophokkleuters
Het is weer reizenweek. De examenleerlingen bezoeken onder de bezielende leiding van hun docenten de monumenten uit de Westeuropese geschiedenis. De overige leerlingen werken met een aangepast rooster, want de lessen gaan door. Ook als het rhinovirus hard toeslaat onder de vervangende docenten: de lessen gaan door.
Klas 4a zit bij mevrouw Landman. Mevrouw Landman is een jonge docent. De leerlingen zeuren: waarom zijn we niet vrij? Waarom moeten we hier zitten? We hebben geen één les meer. Thuis kan ik veel beter werken.
Mevrouw Landman werpt een blik op de opengeslagen boeken. Ze kan de leerlingen niet helpen. Het vorige vervangingsuur had ze nog energie voor een gesprek over de betekenis van nationale trots, maar er zijn grenzen aan haar vermogens.
Het moet, zegt ze. Scholen die vrijgeven worden beboet.
Dat argument mist overtuigingskracht. Je zit toch op school om iets zinvols te doen?
Mevrouw Landman gaat met een zucht zitten. De lucht in het lokaal is dik van verveling. Dit kan toch niet de bedoeling zijn? denkt ze. Schiet ik tekort? Zal ik gaan voorlezen? Gewoon, juf vertelt?
Zal ik de deur opengooien en roepen: ga maar allemaal!
Wat moet ik doen?
Drie jongens staan intussen stuiterend van jeugd en dadendrang voor haar tafel.
Mevrouw, mogen we een bal in de gymzaal halen en achter de school gaan voetballen?
De blik van mevrouw Landman wordt glazig. Doe maar, zegt ze. Ga maar fijn voetballen.
Gejoel. Nu wil de hele klas voetballen. Mevrouw Landman is een moordwijf.
Nee, nee, niet iedereen! roept ze nog.
Een uitgelaten troep stormt door de gang naar buiten.
Word lerares, kinderen, zegt mevrouw Landman tegen het handjevol achterblijvers. Ze weet dat ze weer een fout maakt. Fout op fout, terwijl je er met de beste bedoeling zit. Misschien heeft ze toch echt de verkeerde keus gemaakt.
Kunt u ons helpen, mevrouw? vraagt een jongen.We moeten een discussie voorbereiden over een maatschappelijk probleem. We weten niet waarover.
Echt niet? Mevrouw Landman onderdrukt een cynisch lachje. Wat dacht je van vervangingsuren? Dat leraren jullie als ophokkleuters moeten bezighouden.
De lichtjes in de ogen gaan aan. Een topidee.
En wat moet dan de stelling zijn? vraagt een meisje.
Dat wil mevrouw Landman niet zeggen. Zelf denken.
U vindt het niet leuk, he? probeert een ander.
Jawel, hoor. De stem van mevrouw Landman klinkt iets te hard. Jawel, hoor. Ik ben een gewoon beetje moe. Begrijpen jullie dat?
|
|
NRC Onderwijs Column
Zaterdag & Cetera
|
|
