Home Weblog Boeken Over Marijn Contact  
 
 
Home > Boeken > Columns > Over ouders
 
 

Columns

 
 

Over ouders

Ouderproof, hoe kun je dat worden? Een jonge collega vroeg me dat. Hij had last met een vader die vond dat het werkstuk van zijn dochter met een te laag cijfer was beoordeeld. Vorige week kwam hij zomaar de klas binnenstappen, vertelde hij. Ik stond uit te leggen, hij rukte de deur open en en eiste onmiddellijk een gesprek. Alsof ik zijn personeel was. Ik ben zeker dat die man het werkstuk zelf heeft gemaakt. Maar het is gewoon slecht. Hij kan niet eens spellen.

We zaten in de discussiehoek van docentenkamer. Altijd gezellig daar. Een collega zei dat je nooit 'proof' voor wat dan ook moet worden. Pas als je zelf kinderen hebt, snap je ouders. Het is onverdraaglijk dat leraren van lik mijn vestje een etiket op op jouw kind plakken terwijl je zeker weet dat het niet klopt. Zijn dictie verried frustratie.
Omgang met ouders, leer je dat op je opleiding, vroeg ik?
De jonge collega kon het zich niet herinneren. Het leek hem geen slecht idee. De moeder van Tera kwam ter sprake. Iedere school kent de moeder van Tera.
Tera oogt zorgeloos maar is volgens haar moeder diep ongelukkig. Ze gaat met buikpijn naar school en klaagt over vrijwel iedere docent. Mail na mail spendeert moeder eraan. Wekelijks beent ze met donkere blik door het gebouw. Tot in de ouderraad verdedigt ze de belangen van haar kind. Proefwerken die te lang duren. Onrust in de gangen. Te warm gestookte lokalen. Niet nagekeken huiswerk. En dan ineens trouwt er een nicht in Amerika. Of haar dochter een week verlof kan krijgen. Wat ze natuurlijk krijgt want met zo'n moeder is het kind al genoeg gestraft.

Ouders en school: het liefste dat je hebt wordt groot. 's Kinds toekomst wordt afhankelijk van leraren. Je moet er alle media ten spijt maar op vertrouwen dat ze én hun werk goed doen én rekening houden met de gebruiksaanwijzing van je kind. Een tijdje geleden wilde een moeder me absoluut direct spreken over haar geschorste zoon. Ik moet u een geheim vertellen, zei ze. Heeft u even?
Ik luisterde naar haar geheim. Haar ogen glinsterden, haar lip trilde. Hij is voor mij zo'n lieve jongen, besloot ze. Mág hij zich op school misschien een beetje afzetten?
Het was niet het moment haar ongelijk te geven. Soms zijn leraren, is school de sluitpost van een leven.

 

NRC Onderwijs Column

Zaterdag & Cetera