Home Weblog Boeken Over Marijn Contact  
 
 
Home > Boeken > Columns > Repetitie
 
 

Columns

 
 

Repetitie

Je ziet het al aan de manier waarop ze wachten voor het lokaal. Uittreksels worden overhoord, schriften snel nageslagen. Moest je dat ook leren? De zenuwen maken onzeker. Misschien ben je alles vergeten. Weet je nog wel wat je moet weten?
Jongens, voorin gaan zitten, sist Marieke als de deur opengaat. Meyer kijkt altijd naar achteren.
Meyer verschuift wat tafels. Hij geeft instructies. Dan deelt hij het werk uit. Marieke kijkt hij een tel langer aan dan ze gemakkelijk vindt. De hoofden buigen zich over de opgaven. De eerste pennen tikken al.

Meyer zet zich achter zijn bureau. Hij bekijkt de posters aan de muren weer eens. Hier en daar laat een hoek los, van sommige platen zijn de randen ingescheurd. Wie heeft ze eigenlijk opgeprikt? Wanneer? Boven de deur hangt een karikatuur van een reeds lang vertrokken collega. Recht tegenover hem een jeugdfoto van hemzelf. Onderwijs slijt.
De pennen rennen nu langs de regels. Altijd zit er eentje te mediteren boven een wit vel en natuurlijk zit iemand een beetje in de kantlijn te krassen. Een ander noteert foutloze antwoorden in schoonschrift. De faalangstigen schrijven priegelige lettertjes, liefst met potlood.

Na zo'n twintig minuten wordt de stilte sereen. Beleeft Meyer een geluksmoment? Dertig kinderen één in het streven goed werk te leveren. En als het niet goed is, laat het dan acceptabel zijn, een beetje goed. Als het maar niet fout is, niet leidt tot de vaststelling: je kunt het niet, je bent dom. Dom lijken doet pijn, openlijk dom blijken is een vernedering. Dat je lui was, oké, dat mag, mits tactvol, worden gezegd.
Meyer loopt een rondje. Hij tikt in het voorbijgaan op de tafel van Marieke. Hij inspecteert onderarmen en gapende etuitjes. Er zijn collegae die een zonnebril opzetten, anderen stellen zich achter in de klas op. Een repetitie moet eerlijk weergeven wat ieder kan. De leraar die je helpt begrijpen is nu de leraar die zijn verwachting ingelost wil zien.

Meyer gaat weer zitten. Hij ziet de antwoorden geboren worden, hij ziet de luiken sluiten als het niet lukt. Dan valt zijn oog op Jan. Jan kijkt hem aan. Zijn repetitie ligt netjes omgekeerd op de hoek van zijn tafeltje. Meyer raadpleegt zijn horloge, kijkt rond, ziet overal strijd tegen de tijd. Jan blijft hem met borende ogen aankijken.Wat ziet hij toch?
Ineens weet Meyer het. Jan etaleert: ik ben klaar, mijnheer. Volgende level, svp.

 

NRC Onderwijs Column

Zaterdag & Cetera