Home Weblog Boeken Over Marijn Contact  
 
 
Home > Boeken > Columns > Pimp your oma
 
 

Columns

 
 

Pimp your oma

Niet snel vergeet ik het gezicht van mevrouw Mertens toen zij klas 3v binnenstapte. Ze zou vertellen over hun Maatschappelijke Stage. Klas 3v: de som van fysieke energie, individuele ambitie en collectieve intelligentie veroorzaakt een storm die docentschap en zeilkunst vergelijkbaar maakt. Weinig zeil, aan de wind, moed en overwicht. Het imponeert me wel even, zegt mevrouw Mertens, zo'n grote groep.

Maar de mentor kent haar kinderen.
Waarom jullie gaan meedoen, vraag je? Omdat wij willen dat jullie iets leren doen voor anderen zonder dat je daarvoor betaald wordt. Bovendien vinden we het belangrijk dat je ontdekt wat het betekent voor jou als je iemand helpt. Waarom jullie? Vraag je dat nou weer, Tommie? Ja, het is verplicht. Ik weet zeker dat jullie iets heel bijzonders kunnen bedenken. Je hebt het gehoord, jullie gaan een feestdag verzorgen voor de bewoners van een verpleeghuis. Thema: zon, zee, strand. Voor bejaarden? Ja.Voor dementen? Ja, sommigen.

Na een korte verwerkingsfase wellen de ideeën; op. De dag wordt afgesproken, de randvoorwaarden worden vastgesteld. Geen foto's, geen Miss Oma contest, geen zelfgemaakte hapjes. Alle andere ideeën;: maak er maar een programma van. Vogels spotten. Dansen. Een pimp your oma hoekje met echte make-up. Een simulatiespel. Parasollen en Blue Curacao.

De heetste junidag ever brak aan. We parkeerden de fietsen. Een lijkkist werd het gebouw uitgedragen. We maakten kennis. De bewoners werden door de scholieren uit hun kamers opgehaald. Het vogels bij het vogelspotten lieten het op een zwerfkip na afweten. Een enkele dame werd prachtig opgepimpt. Tijdens het simulatiespel sloten de bewoners hun ogen. De verteller schetste duinen, mul zand, meeuwen. Zijn stem werd loom, hij liet de zon heter worden, het verlangen naar koele golven groeien. De bewoners lagen op denkbeeldige badhanddoeken. Ze dommelden weg op het ruisen van de branding en schrokken weer wakker van kinderstemmen. De zon was gezakt, de dag bijna voorbij. Maar gelukkig, daar kwam een ijscoman en er klonk muziek, ja, er werd zelfs gedanst!

Twee dansparen dansten voor. Bejaarden die konden en wilden legden hun armen om de nek van de scholieren. En wie bleef zitten? Wilt u met mij dansen, mijnheer? Nou, lieve meisje, dan moet je wel even mijn rollator pakken.
Vertel, wat hebben jullie ervan geleerd? De mentor is trots op haar klas. Oude mensen zijn helemaal niet echt oud. Ik zou best wel een opa willen adopteren. Mogen we nog een keer?

 

NRC Onderwijs Column

Zaterdag & Cetera