| |
Smerig volkje
Collega Wisman heeft een stokpaardje: er is geen smeriger volkje dan Middelbare scholieren. Immers, ze bevuilen de vloeren met propjes, kruimels, verpakkingsmaterialen, potloodslijpsel. Ze snotteren zes maanden van het jaar. Ze bekliederen tafels en muren. Ze plakken at random hun slapgekauwde kauwgom. Ze beschilderen met tampons de spiegels en de wanden in het toilet, duwen petten en etenswaar in de pispot, pletten boterhammen onder hun schoen, wrijven het beleg door de gang, laten frisdrankpakjes openknallen. Schoonmakers zijn er toch om schoon te maken?
Voeg eraan toe dat veel pubers motorisch ontoerekeningsvatbaar zijn, dus wat stuk kan gaat stuk. Per ongeluk. Praten we niet over de bacteriewolken die het immuunsysteem van de onderwijsgevenden dagelijks updaten, vergeten we de virale aanslagen en de atmosfeer in het lokaal die vaak iets weg heeft van een geparfumeerde Artiskooi.
Maar, lacht Wisman, wij houden van onze kinderen.
Het is pauze. Wisman en Verweel surveilleren. Verweel is aartspessimist. Hij klaagt sinds jaar en dag over de manieren van de jeugd. Juist die morgen heeft de schoolleiding gemeend de verwildering een halt te kunnen toeroepen. Bij binnenkomst 's ochtends overhandigden rector en conrector iedere leerling een brief. Het was een oproep. Dit is jullie school. Willen jullie een zwijnenstal, ga zo door. Wil je een schone wc, een schoon lokaal, een schoon schoolplein: denk dan eens na wat jij daar aan kan doen. Verweel tikt tegen zijn voorhoofd. Hij beeindigt een proppengevecht. Hoepel op, dwazen, zegt hij tegen de daders. Ga je moeder pesten.
Door de hele school zwerven de brieven van de schoolleiding. Zonde van het papier, beweren de leerlingen. Denk eens aan het milieu, leraren, denk eens aan de bomen in de derde wereld. Dit is pas vervuiling. Jullie lopen zelf ook koffie te knoeien op de gang. Kijk eens hoe de lerarenkamer er uit ziet!
De vertolker van hun standpunt heet Jasper. Namens de schoolkrant voelt hij niet toevallig Verweel en Wisman aan de tand. Denkt u dat dit helpt?
Maar wat moeten we dan doen? vraagt Wisman.
Verweel weet het. Standrechtelijk executeren. Bij wijze van spreken dan. Lik op stuk. Een schandpaal in de hal.
Dat helpt ook niet hoor, zegt Jasper. Wij kunnen er namelijk niets aan doen. Zijn ogen twinkelen, zijn pen wacht op de volgende quote.
Niets aan doen, niets aan doen? Verweel spuugt ervan.
Klopt, mijnheer, zegt Jasper met een knikje naar Wisman. Wij zijn een smerig volkje.
|
|
NRC Onderwijs Column
Zaterdag & Cetera
|
|
