| |
Zielig
Menig huishouden heeft stellig een zucht van verlichting geslaakt: de scholen zijn begonnen. Zoals de zwaluwen voor de grote trek, zo verzamelden op pleintjes en hoeken de scholieren zich voor de grote schoolgang. Zenuwen in de buik, agenda, etui, deo, telefoon, i-pod, brood en drinken, schriften en zo mogelijk alle boeken van de boekenlijst in een smaakvolle tas gewrongen. Driemaal gecontroleerd. Het laatste onwillige ooghaartje in het gekruld gelid, pukkeltjes weggewerkt, kleren waarvan je hoopt dat ze je op de kaart zetten. Perfect. De eerste indruk telt. In een oogopslag wordt de shortlist opgesteld. Jij bent een toffe gast, jij wordt mijn homie, jij moet je bek houden. Heb jij vrienden? Ken je Melissa?
Melissa kennen, dat is een voorrecht. Voor Melissa ga je opzij. De broer van Melissa heeft wat met Guusje. Wat, ken je Guusje niet?
Aan de zuilen in de hal hangen a-viertjes. Martin de Groot staat bij de A. Hij overschrijdt zichtbaar de zeulnorm. Zijn tas is echt niet te doen. Mijnheer Blom komt aanlopen. Hij geeft de kinderen een paar tellen gelegenheid hem op te merken. Ssst. De mentor is er. Ze komen bij elkaar staan. Mijnheer Blom vraagt hun mee te gaan. Martin kromt zijn rug en volgt de meester op de voet. Mijnheer Blom kijkt van tijd tot tijd om. Verstandig, want de groep is al aanmerkelijk uitgedund. Er is oponthoud. Een stevige blonde jongen zit met een big smile op de in elkaar gehaakte armen van twee zwoegende meisjes. Zijn ellebogen rusten op hun hoofd. Achter hen is duidelijk sprake van ongeduld.
Wat is er met jou aan de hand? vraagt mijnheer Blom. Kun je niet lopen?
De meisjes laten los. De jongen bloost en strijkt zijn kleren recht.
Waar is mijn tas? Een derde meisje meldt zich.
Ik wou dat ik zulke slavinnetjes had.
Een foute opmerking. Ho, meester, echt niet. Wij zijn geen slaven, he?
Kevin is nogal populair weet u, vertrouwt Martin de meester toe. Hij heeft een onderkoelde stem. Met of zonder tas, hij zal zijn leven lang zeulen. Op dat moment ontstaat fanclubgegil. Guusje! Guusje!
Een heftig opgemaakt meisje staat temidden van haar vereersters. Ze geniet met een glimlachje van de aandacht.
Die ken ik, fluistert een erg klein meisje. Ze zit op kickboxen. Ze is link.
Mijnheer Blom loopt nu met versnelde pas naar het lokaal. Martin struikelt naar binnen. Hij stort zijn tas met een dramatische blik op de grond.
Nee, he? De stoelen staan in een kring. Onder de binnenkomende kinderen ontstaat een estafette van gefluisterd protest. Niet weer de basisschool. Mijneer Blom aarzelt. Op het programma staan kennismaking, roosters, sneeuwbal, klasindeling. Hij zoekt naar het eerste woord, de juiste toon. De woorden van Guusje hangen nog in de lucht: is Blom jullie mentor? Ziél-ig!
|
|
NRC Onderwijs Column
Zaterdag & Cetera
|
|
